Η Τρέλα πρότεινε να παίξουν κρυφτό.
Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι με νόημα, η Περιέργεια ρώτησε
"τί είναι κρυφτό;".
Ο Ενθουσιασμός χόρευε, η Χαρά πηδούσε για να καταφέρει
να "προσηλυτίσει" το Δίλημμα και την Απάθεια.
Η Αλήθεια δεν ήθελε να κρυφτεί, γιατί ήξερε ότι κάποια στιγμή
θα την αποκάλυπταν, η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό.
Η Τρέλα άρχισε να μετράει. Η Τεμπελιά κρύφτηκε στον πρώτο
βράχο που συνάντησε. Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς,
η Γενναιοδωρία, σε αντίθεση με τον Εγωισμό, είχε πρόβλημα, αφού
έκρινε υπέροχες όλες τις κρυψώνες και τις παραχωρούσε στους φίλους της.
Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο,
ο Έρωτας πίσω από ένα θάμνο με τριαντάφυλλα.
"........1000" μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει.
Βρήκε την Τεμπελιά, την Πίστη, που μίλαγε στον ουρανό με το Θεό,
τον Πόθο και το Πάθος, τη Ζήλια, το Θρίαμβο, τους πάντες.
Μόνο ο Έρωτας ήταν χαμένος. Η Τρέλα έψαχνε παντού, μα τίποτα.
Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει, βρήκε ένα θάμνο
από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει δυνατά.
Ξαφνικά, άκουσε βογκητό πόνου.
Ήταν ο Έρωτας, που τα αγκάθια τού είχαν πληγώσει τα μάτια.
Η Τρέλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζήταγε συγνώμη
και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο οδηγός του Έρωτα.
Από τότε ο Έρωτας είναι πάντα τυφλός και η Τρέλα πάντα τον συνοδεύει..
Αφιερωμένο σε σένα μικρή μου...
Συγνώμη για το νευρικό μου γέλιο...
Ξέρεις ότι σ' αγαπάω...
Και θέλω το καλό...
όλων μας...;)
