Είχα ανάγκη σήμερα το βράδυ μιαν αγκαλιά σου... Χωρις λόγια, υποσχέσεις...χωρίς τίποτα. Να σουν κοντά μου και έστω 2 λεπτά να κολλούσα πάνω σου... Τι δύσκολο είναι να πνίγεις τα θέλω σου... Και να ήμουν βέβαιη πως δεν ήθελες; Απλά δε γίνεται... Δε γίνεται αγάπη μου ούτε ν' ακούσω τη φωνή σου... Κοιμάσαι... Να σαι καλά...Είμαι κοντά σου και σε προσέχω.. Δεν είσαι ποτέ μόνος... Μακάρι να νιώσω για σένα το τραγούδι που σου αρέσει και που θεωρούσα μέχρι πρότινος υπερβολή: " Μέχρι το τέλος του κόσμου... Μέχρι να χάσω το φως μου...."... Τι γέλια θα κάνουμε.... Καληνύχτα.... Δε σ' αγαπώ... Όχι ακόμα...